jueves, 28 de febrero de 2008

Bolicolandia

http://www.lavozdegalicia.es/barbanza/2008/02/28/0003_6606696.htm

Vaia, vaia.  Algún se imaxina o mesmo en suiza, nun canton francés, por exemplo?  Uf… estes non nos entenden… vámoslles a enseñar ITALIANO.  Aparte que no tempo que levo vivindo en Korea, aínda non vin a un mariñeiro que sexa capás de xuntar coherentemente sujeto-predicado-y-verbo en castelán.  e xa non falemos de tempos compostos.  Ó mellor as clases de castelán tíñaas que coller Bolico.

miércoles, 27 de febrero de 2008

Recapitulando

Con este artigo veño cavilando fai tempo, aínda que non vou ser excesivamente rigoroso cos resultados, isto vai ser unha ralladura coa que non quero chegar a ningunha parte.

Pensando nas eleccións xerais de non sei que día de marzo, recapitulo catro anos atrás e, examinando os principais razóns polas que gañou Zp, penso que gañou en gran medida pola situación da vivenda a guerra de Iraq e o puliño de ultima hora que lle deu as escandalosas e desafortunadas actuacións dos mandatarios despois do 11M.
Agora ben, non pretendo facer un discurso demagóxico sobre ningún dos tres temas, simplemente facer unha análise do porqué do pasotismo na principal política coa que este goberno se presentou as eleccións.
A gran burbulla que existe sobre os prezos da vivenda, non é cousa nova; de feito, segundo a miña idea, ven de fai 7 anos atrás more or less.
O que aquí me pregunto e porqué un goberno socialista -no que a intervención publica é unha cousa intrínseca, por socialista- non fixo nada.

Segundo a teoría (e as promesas electorais) o estado tería que actuar de forma paternalista, poñendo freo o mercado inmobiliario; a realidade foi que non fixo nada, porque os costos electorais que podería ter superaban ós Beneficios [electorais].  Temos que pensar que en España celébranse eleccións cada 1,5 anos; si poñemos un freno que reaxuste a economía en 4 anos pero, que os primeiros dous anos teñamos unha minirecesion atribuíble a política “equivocada” do goberno, (estou supoñendo que o lector sabe que as elecions municipais teñen unha influencia mais que relevante por exemplo nas elecions das deputacións provinciais así como certas elecions autonómicas poden cambiar o rumbo das eleccións xerais); teríamos un resultado nada positivo para afrontar a nova festa democrática.

Por tanto, entramos nunha contradición entre paternalismo do estado versus políticas non axustables ós períodos electorais.
Agora planteemos que pasa coas outras decisións en contras da vontade popular e escudadas baixo o paternalismo do estado.
A conclusión é clara, estas decisións só se tomarán si existe un grupo de presión o suficientemente grande para compensar ou controlar as perdidas producidas pola medidas impopulares.

Temos exemplos varios:

Reforma laboral: temos detrás os empresarios que darán un respaldo proporcional á redución de costos (ou aumento de beneficios)

Prórroga da lei do aborto: temos á Igrexa detrás proporcionando un soporte que compensará con creces as perdidas da non-reforma da lei.

As reformas do plan Urbanístico de calquera concello e o exemplo máis que claro do peso de certos grupos de presión sobre as decisións paternalistas dos estados.
Podiamos seguir así eternamente, identificando grupos de presión que fan posible ou non a vontade popular.
LOW BATTERIE

 

 

Que Andara fasendo Asnar por Jolibu

lunes, 25 de febrero de 2008

La revolución del condón (artigo de "la Razon dia 25 de febreiro )

Sarcasmo en estado Puro

Por fin ha llegado la gran medida social que estábamos necesitando y por la que clamábamos todos los españoles, la iniciativa revolucionaria que anhelábamos y que ni Felipe tuvo narices para afrontar. Por fin, sí, el PSOE bajará el IVA de los preservativos si gana las elecciones. El notición lo ha dado Bernat Soria y ya sólo podemos comparar a este hombre con los grandes libertadores de la Humanidad. Nombres para la Historia: Abraham Lincoln, Simón Bolívar, Martin Luther King, Bernat Soria? Ya sólo podemos comparar esta promesa electoral con el «Yo tengo un sueño» de Luther King en la marcha de Washington del 63.
Después de años de lucha reivindicativa, manifestaciones, huelgas, disturbios, barricadas en las calles de España para que se rebajara ese injusto impuesto que pesa sobre los condones, lo hemos conseguido. A mí en un momento tan emotivo como éste sólo se me ocurre pensar en los que cayeron por la causa, en los que un día soñaron con el condón abaratado y murieron sin ver la tierra prometida.
A mí esta tómbola desaforada de Zapatero me indica que en Moncloa ya no saben si tirarse al metro o a la taquillera. Los mismos lemas de la campaña empiezan a tener un cariz desesperado, ese «vota con todas tus fuerzas» que parece apelar más a un trabajo escatológico que a un tranquilo acto democrático como es dar el voto (¿qué clase de fuerzas hay que hacer para echar una papeleta en una urna?), ese Zapatero místico que aparece en los carteles con el rostro medio iluminado y envuelto en sombras tétricas? Todos esos excesos teatrales del PSOE están haciendo que lo que en principio era un defecto de Rajoy -su campaña plana y en sordina- se convierta en una virtud aunque sólo sea por contraste.
De buscar el voto de los jóvenes, Zapatero ha dado un salto cuantitativo pero a la baja. Ahora busca el voto de los «pichabravas» o los fanfarrones, los mentirosos no ya de la política ni la economía sino del sexo, de los desalmados que son capaces de comprar quinientos preservativos en la farmacia para darse el pote y luego tener que comérselos.
Si Caldera no puede parar el paro ni Solbes la inflación, la solución mágica es el condón. A grandes males grandes remedios. Bernat Soria debería pagarle el «copyright» al Boston Medical Group y a su anuncio del marido que le dice a la esposa «cariño, me han despedido del empleo» a lo cual ésta le contesta «ya encontrarás otro» para pasar felizmente a la acción sin mediar más palabra. El lema de Bernat Soria es «si su vida sexual funciona lo demás no importa», y su condón de rebajas es la carga de profundidad que tenía preparada el PSOE y que nos estábamos temiendo. Ahora sí que no hay duda de que Zapatero gana las elecciones. En Génova están desmoralizados, hundidos. No se esperaban un golpe tan bajo. Acabo de ver a Acebes y ya era la sombra de sí mismo.

domingo, 24 de febrero de 2008

Articulo de liberasion NO COMENTS (cada un que pense o que queira)

Libération (Francia) artículo de Christophe Ayad y Philippe Gragerau en página 10 a 4 columnas:“Las grandes maniobras de George Bush en África”

“George Bush acabó ayer en Liberia su segundo y último viaje a África. Aprovechó la ocasión para ‘vender’ Africom, el mando del ejército del ejército americano para África creado el año pasado y que suscita reticencias en el continente negro”


“¿Cuáles son los objetivos estratégicos de Estados Unidos en África?


El petróleo en primer lugar. Desde hace tres años, los Estados Unidos importan más petróleo desde África (18%) que desde Oriente Medio. En 2015, importarán más de una cuarta parte de su petróleo desde África . Pero el petróleo no es la única materia prima vital. Los minerales y el uranio africano (Níger, República centroafricana, Congo-Kinshasa) suscitan cada vez más intereses. Washington, de acuerdo con París, controla el abastecimiento y frena la llegada desde India o Irán. Última pero no la menor de las preocupaciones americanas: ‘la guerra contra el terrorismo’. El pentágono entrena a los ejércitos nacionales (Malí, Mauritania) y tiene subcontratos con aliados regionales para intervenciones armadas contra movimientos islamistas


¿Qué es el África Command ( Africom )?


Africom ha sido creado en febrero de 2007. El pentágono coordinaría de esta manera, en el seno del Africom, todas las agencias gubernamentales americanas. Es entonces una estructura cajón desastre .militaro-humanitaro-diplomatico-económica. La dimensión militar es preponderante. Sin embargo los dos gigantes continentales, Nigeria y África del Sur, se declararon hostiles a lo que consideran como una ingerencia en África. El cuartel general del Africom está basado en Stuttgart en Alemania pero Washington desea instalarlo en el continente”

Interesante Articulo Capitalismo en estado puro

Fondos de inversión: ¿Un producto para ignorantes?

Pues mayoritariamente, así es... la mayoría de los fondos de inversión se confeccionan para venderlos a ignorantes. Es cierto que hay verdaderos especialistas en fondos, que se manejan las tablas de Morgninstar y son capaces de seleccionar los fondos de inversión que más se adaptan a su perfil de inversión, y se abren cuentas en varias entidades para poder comprar los fondos de inversión que buscan. Pero más del 80% de los partícipes de fondos de inversión (y probablemente más del 95%) son gente que se mete en un fondo de inversión porque se lo han recomendado en su banco.

No me cansaré de repetirlo: Los consejos del banco se dan buscando lo mejor para el banco, y no para el cliente. Y para que se vea hasta que punto es así, voy a simular que soy un banco con una gestora de fondos de inversión, y voy a empezar a ganar dinero para el banco y para mis clientes VIP a costa de los partícipes del fondo de inversión, empleando prácticas poco éticas pero que probablemente mi banco ficticio no es el único que emplea...


Los fondos de inversión de Banco-Timo

Mi banco ficticio se llama Banco-Timo, y mi gestora Ges-Timo tiene dos fondos de inversión: Fondo-VIP y Fondo-Timo.

  • Fondo-VIP es un fondo con pocos partícipes, con un mínimo de entrada de 100.000€, bajas comisiones y buenos resultados.
  • Fondo-timo es el fondo que los directores de sucursal recomiendan a sus partícipes, con un tamaño muy grande, que Banco-Timo aprovecha para hacer sus cosillas...

Ambos son fondos de inversión mixtos globales, para que veamos de todo...


El fondo de inversión Fondo-Timo y la renta fija

Banco-Timo, para financiarse, ha lanzado una emisión de bonos a Euribor+0,05%. Bonos similares a estos están cotizando a un 75% de su valor nominal en el mercado, así que Banco-Timo no intentará colocar sus bonos en el mercado, sino que los colocará entre sus clientes:

Sí, señora Engracia, se trata de unos bonos sin riesgo: Banco-Timo los garantiza. Usted cobra un poco más que el Euribor, y si quiere venderlos, Banco-Timo se los recompra.

Y Doña Engracia, pensionista, compra encantada los bonos, pues tenía su dinero en un fondo de inversión monetario que sólo le daba un 1% de rentabilidad... y es que ella no quiere cosas con riesgo. Eso sí, ella no sabe que podría haber comprado bonos similares por un 75% de su precio!! Aunque incluso si lo supiera, posiblemente prefiriera los bonos Banco-Timo, pues el banco los garantiza mientras que con los otros dicen que se puede perder dinero.

Pero llega la comunión de su nieta, y Doña Engracia va al banco a vender unos bonos porque quiere pagarle el banquete. Y Banco-Timo cumple su palabra y le recompra los bonos a Doña Engracia... pero no para quedárselos, claro!! Banco-Timo da orden a las sucursales de tratar de colocar los bonos a otros clientes, pero aunque normalmente esto se consigue sin problemas, en esta ocasión hay un excedente de bonos. Así que la orden que las sucursales no han podido completar pasa a Ges-Timo, y es Fondo-Timo quien compra a 100 unos bonos similares a los que se pueden comprar a 75 en el mercado. El beneficio de los partícipes de Fondo-Timo será menor que si comprara bonos similares a 75, pero con la ayuda del fondo de inversión, Banco-Timo puede colocar sus bonos a un precio fuera de mercado y garantizar su recompra.


El fondo de inversión Fondo-Timo y la bolsa

Fondo-Timo también tiene en bolsa una parte de su cartera, lo que da muchos beneficios a Banco-Timo. De hecho, al principio se hacían a veces operaciones intradía, que si salían bien iban a la cuenta del banco y si salían mal se asignaban al fondo de inversión, para que las pérdidas se las comieran los clientes y no el banco... pero ahora eso ya no lo hacen, después de que una vez les dieron un toque. En vez de eso, hacen otras cosas:

Fondo-Timo vs Fondo-VIP

Fondo-VIP es el otro fondo de inversión de nuestra gestora. Se trata de un fondo 10 veces más pequeño, con un mínimo elevadísimo, del que están muy orgullosos en Banco-Timo, pues ha ganado varios premios internacionales y su rentabilidad siempre ha destacado por encima de los fondos de inversión de la competencia, al contrario que el mediocre (pero grande) Fondo-Timo. Pero la realidad es que este fondo de inversión funciona tan bien gracias a un truquillo de Banco-Timo...

Ahora ya han separado, como decía, la cuenta del banco de la de la gestora, para evitarse líos; pero las operaciones de los fondos de inversión las siguen realizando desde una única cuenta común, y de vez en cuando abren a la vez cortos y largos sobre un mismo valor, en la cuenta de los fondos de inversión. Dicen que la estadística es la ciencia por la que si yo me como dos pollos y tú ninguno, ambos hemos comido un pollo, y esto es lo que aplican aquí: La operación es neutra para el conjunto de fondos de inversión, pero no para cada uno de ellos individualmente... lógicamente, Ges-Timo asigna las pérdidas a Fondo-Timo, y las ganancias a Fondo-VIP; pero como Fondo-VIP es mucho más pequeño, la cantidad supone para ellos un 1% de ganancia, mientras que para Fondo-Timo esa misma cantidad es sólo un 0,1% y es fácil de esconder; en este caso, hay uno que se come diez pollos y diez que pierden un pollo cada uno!! Y esto, repetido 10 veces al año, supone un 10% de rentabilidad adicional para Fondo-VIP: Titulares, fotos, premios, rankings... mientras que Fondo-Timo ha perdido un 1% adicional, que como suelen decir en Ges-Timo, "tampoco es tanto... ¡que se jodan!! O mejor dicho: se lo merecen!! Haberse informado mejor!!"

Late-trading: Entrar en el fondo tras el cierre (1)

Los fondos de inversión funcionan con unos horarios, y si una orden de compra en un fondo de inversión se da pasado el cierre, se le aplica el valor liquidativo del día siguiente. ¿Por qué? Pues porque si a las 18:00h la bolsa americana empieza a subir con fuerza, podemos razonablemente suponer una apertura alcista aquí al día siguiente... si pudiéramos comprar un fondo de inversión a las 19:00h, sería casi como comprar acciones sabiendo que van a subir. Comprar un fondo de inversión tras el cierre, con precio del mismo día, se denomina late-trading, y la normativa de fondos de inversión prohibe tajantemente esta operativa, pero hay fondos de inversión que se venden a través de supermercados de fondos, y la comercializadora tarda un tiempo en transmitir a la gestora del fondo de inversión todas las órdenes del día; y es llamativo lo mucho y fuerte que opera el gerente de Fondo-Timo a corto plazo con su fondo, y el buen tino que tiene... y la rentabilidad de fondo-timo apenas se resiente unas décimas.

Late-trading: Entrar en el fondo tras el cierre (2)

Fondo-timo tiene una peculiaridad, y es que al ser un fondo de inversión mixto internacional tiene un 20% de su cartera en acciones asiáticas. Y esto permite hacer parcialmente una especie de late-trading, pero a gran escala y sin que ni siquiera sea ilegal. No todos los días, claro, pero de vez en cuando ocurre que tras un tranquilo cierre de los mercados asiáticos, a primera hora de la mañana (hora europea), empiezan las bolsas europeas a cotizar con subidas cada vez mayores; también wall street abre al alza, y cuando llegan las 17:30 estamos subiendo casi un 3% en todo el mundo, a veces incluso más. Algunos listillos aprovechan para comprar entonces nuestro fondo de inversión Fondo-Timo, sabiendo que el 80% de su cartera está valorada a precio de mercado... pero el 20% restante, las asiáticas, se está valorando con un 3% de descuento, lo que supone casi un 0,6% de descuento en el total del fondo. ¿Parece poco? Si vierais las cantidades con las que lo hacen, un 0,6% no os parecería tan poco...

Pero todo esto no es gratis: ese dinero "extra" que se llevan algunos del fondo de inversión, lo pagan el resto de partícipes... un fondo de inversión es un saco común, y si alguien se lleva de más, a los demás les queda menos a repartir. Teóricamente, las pérdidas que sufre el fondo por la diferencia entre el precio que al que compra y el precio aplicado en el valor liquidativo se compensarán con ganancias por el mismo concepto, siendo la suma nula... pero a veces, se observa en los fondos de inversión una extraña "mala suerte"; para quien crea en la mala suerte, claro!!

El fondo de inversión da contrapartida al banco

A veces, nuestro fondo de inversión hace operaciones "extrañas"... que dejan de parecer extrañas cuando se conocen las posiciones del banco!! Una vez, Banco-Timo llevaba en cartera nada menos que un 5% de acciones de TeleOcio, cuando empezaron a salir datos de pérdidas de audiencia de TeleOcio en favor de CanalSex; Banco-Timo quería vender sus TeleOcio, pero si ponía en el mercado todo su paquete, iba a tumbar su cotización y malvenderlas, y si iba poco a poco TeleOcio podía caer mucho antes de que acabara de vender... Y entonces se acordó de sus fondos de inversión!! Fondo-VIP y sobre todo Fondo-Timo empezaron a comprar TeleOcios a manos llenas... no les fue muy bien con ellas, y poco después las fueron vendiendo (las últimas, a precios muy inferiores al de compra), pero para el banco sí que fue un final feliz.

¡Ah! y esta se me olvidaba: una vez, los dos fondos de inversión iban cargados de acciones de Petrotel, cuando empezaron a surgir desde buenas fuentes rumores de OPA por Farmanut; Banco-Timo enseguida empezó a comprar, pero otros vieron la jugada también y la cotización de Petrotel empezó a dispararse... "a este paso, no llegamos: la CNMV la suspende de cotización esta noche, fijo. Hay que comprar cantidad hoy, y sin que se vaya el precio o nos quedamos sin margen". Y dicho y hecho: Telefonazo a Ges-Timo (sí, hay murallas chinas, pero para eso está el teléfono rojo), y los dos fondos de inversión Fondo-Timo y Fondo-VIP a vender como condenados!! Y ya sabéis cómo acabó todo: Farmanut opó a Petrotel pagando un 35% de prima, aunque como Petrotel subió un 13% el día anterior la prima se quedaba en un 22%; la CNMV anunció una investigación, pero no hubieron sanciones (lo de siempre, vamos), y los fondos de inversión recogieron las migajas de la subida del día anterior...

El fondo de inversión como generador de comisiones

Una buena OPV: El Corte Inglés va a salir a bolsa, y Banco-Timo es uno de los colocadores. Se ha comprometido con El Corte Ingles a colocar un 5% de la OPV, pero se acerca el fin del plazo y por más que en las sucursales están apretando a sus clientes para que compren acciones de El Corte Inglés a un precio triple de como se valoró dos años antes, no llegan a la cuota... y de nuevo vienen los fondos de inversión al rescate, Fondo-Timo y Fondo-VIP, que hacen unas fuertes peticiones de acciones de El Corte Inglés. Al final, Banco-Timo coloca con éxito la OPV de El Corte Inglés, y es generosamente remunerado por ello.

Y ya que los fondos de inversión de Banco-Timo van cargados de acciones de El Corte Inglés, y como el volumen tras la OPV es elevado, vamos a hacer trading: Varias veces al día, los fondos de inversión de Ges-Timo compran y venden acciones de El Corte Inglés. Con ello generan una buena cantidad en comisiones a Broker-Timo, y de paso le cargan las buenas operaciones a Fondo-VIP, cuya rentabilidad se resentía de lo de TeleOcio y del mal arranque en bolsa de El Corte Inglés. Al pobre Fondo-Timo le cargan las malas, es lo que le faltaba... este año se está descolgando de verdad.


Lo peor de todo: la mediocre gestión del fondo de inversión por la presión del día a día

Hay una cosa que realmente desespera al gestor de los fondos de inversión de Ges-Timo, y es que no le dejan operar correctamente. Decían que en Wall Street nunca han despedido a nadie por recomendar IBM, y eso es lo que deben hacer con Fondo-Timo y Fondo-VIP: seguir las modas del mercado. Pudieron mantener sus fondos alejados de Terra, de las inmobiliarias o de las renovables con PER de 3 dígitos, pero no lo hicieron: Un gestor se negó a comprar más Terras cuando la subida llegó a 50, y luego todos los fondos de inversión subían menos Fondo-Timo y Fondo-VIP... al gestor le costó el puesto, y al fondo, muchas críticas, y tener que comprar las Terras a 100, porque no se podía permitir no tener Terras y que siguieran subiendo. Sin embargo, cuando Terra se hundió, arrastrando a los fondos de inversión, no hubo críticas ni despidos, porque todos se hundían. Es lo que acertadamente ha explicado Pepe en su artículo Benchmarking.


Fondos de inversión: Conclusiones

Por supuesto, todo lo que aquí se menciona son malas prácticas de Banco-Timo... seguro que ni Santander, ni BBVA, ni La Caixa, ni Caja Madrid, ni Bancaja hacen nada de esto ;-) Pero por si acaso, no está de más a la hora de invertir en fondos, pensar en algunas cosas para no tener que depender de la buena voluntad de Santander, BBVA, La Caixa, Caja Madrid y Bancaja:

  • No hay que ir al banco a preguntar qué fondo de inversión te aconsejan, pues te aconsejarán su equivalente a Fondo-Timo (no sé si os lo había dicho, pero Fondo-Timo se lo venden a mi vecina, al peluquero, al jubilado del tercero... mientras que Fondo-VIP lo tienen el sobrino del presi de Ges-Timo, su cuñada, Amancio Ortega y su mujer, y cuatro más... )
  • Antes que un fondo de inversión mediocre, preferir un ETF indexado. Este aspecto es más complejo y lo desarrollaré en otro artículo, pero con un ETF no se pueden hacer muchas de las malas prácticas aquí descritas.
  • Valorar positivamente los fondos de inversión que cobren comisiones de reembolso si se vende pronto, pues evitarán prácticas de late-trading... que ya no sería rentable.
  • Valorar positivamente los fondos de inversión de gestoras independientes, pues aunque probablemente tampoco estarán 100% libres de conflictos de intereses, siempre serán mucho menores que en los grandes bancos.
  • Valorar extraordinariamente bien a los pocos gestores de fondos que consiguen librarse del Benchmarking, y me refiero concretamente a Bestinver, que son los únicos que yo conozco. Y eso sí, hay que aplicarse el cuento uno mismo y no ir detrás de los resultados del último trimestre.

 

lunes, 18 de febrero de 2008

Crise económica vs Campaña electoral. Mundo o revés


Ministro de economía socialista Neoliberal vs Candidato PP keynesiano.
A Solución que plantexan as diferentes alternativas políticas son ridículas, pero que podemos esperar dun ministro de economía socialista mais liberal que os liberais e dun aspirante a ministro de economía que chegou a candidato despois de resultar o perdedor dunha guerra política a pesar das sucias artimañas realizadas.
 
Analicemos agora as propostas concretas:
Rajoi planta Pinos:
Para empezar estou o 90% a favor da proposta, sobre todo sabendo que o campo español necesita unha conversión, si xuntamos isto con unha política forestal adecuada, poderíamos converter a franxa norte de España nunha potencia forestal e tomando como exemplo a mesma Finlandia.
Pero a proposta mete auga por tódolos sitios, en primeiro lugar porque nun intento de neoliberalizar a economía o estilo americano, Raxoi copia a política americana do NEW DEAL (vexase artigo) Non se dou conta de que era unha política keynesiana, que nada ten que ver coa liña a seguir.
Poucas mais propostas concretas se ven dende a liña do PP, agás a máxica reforma do mercado laboral, que segundo meu parecer, si tiña sentido na década dos noventa, xa que herdabamos un modelo socialista, non competitivo coa UE.
Cabe pensar que unha política de flexibilizacion do mercado laboral, e unha política que anima a economía polo lado da oferta, este modelo non ten en conta as consecuencias que esta política ten polo lado da demanda,
E dicir si aplicamos esta política os efectos sobre os traballadores serán algúns e en consecuencia os efectos sobre o consumo serán, segundo a miña opinión negativos, si temos en conta que o motor da economía española son as novas familias asentadas no territorio, e non fai falta mais que ver as estadísticas de compras de casas e coches, para darse conta que e a clase social onde mais afectaría a reforma laboral e por consecuencia isto seria contraproducente.
Espero entón que argumenten motivos de incrementos de productividade, inda que segundo o meu criterio si non se fixo nada nos últimos 20 anos para o ansiado incremento da productividade da economía española, non se faga agora, e sobre todo a costa da estabilidade social.
Reforma fiscal a lo ZP
Non rirse, please.
Calquera con dous dedos de fronte saberá que a reforma de 400 € que propón ZP non ten sentido,
Si por algo se reclama a reforma fiscal e porque os impostos producen distorsións na economía, que unha vez nas mans do estado xerarían efectos mellores ou peores segundo o seu emprego, pero como agora esta de moda o desprestixio do estado por parte dos políticos frases coma "os cartos mellor no peto dos españois, que eles saberán mellor que facer con eles" (sospeitoso alarde de franqueza "somos uns incompetentes, confíenos o menos cartos posibles").
Cal e a política de ZP xerar distorsións recadando impostos e volver a xeralos "distribuíndoos", porque nin sequera e unha redistribución xustificable en termo socialistas.
A Ladrillazo limpo
Coa creación do ministerio de vivenda o goberno de ZP demostrou que simplemente era un ministerio de propaganda que fai 4 anos non tivo collóns a enfriar un pouco a economía do ladrillo para que a hostia fose menor, pero ninguén ten os collóns de criticar isto porque parece un pacto nacional a tres bandas PP PSOE e Sector Ladrillo.
Solucións a crise económica
A política económica non cambiara gañe un ou outro,
As preguntas que teremos que responder serán:
¿A que política fiscal nos enfrontaremos?
¿A que reformas laborais nos enfrontaremos?
¿Cómo se afrontara polas partes a crise do ladrillo?
O que mais me asusta disto e o paralelismo cos EEUU no que a administración bush leva toda a lexislatura con políticas keynesianas de aumento de deuda para activa-la economía frente a postulados demócratas mais neoliberais.

domingo, 17 de febrero de 2008

Interesante artigo na Voz de Galicia

Paganche un billete pola cara e ti non sabia nada.

De donde salen os cartos enton, da tua cuota de afiliada, que non creo que pagues.

As veces son Tamallazos outras son Vacacions gratis.

Pero non nos tomen por parvos

ISTO E A DEMOCRACIA POLA QUE ALGUNS MATARIAN PALA IMPOÑELA ALA DONDE ELES QUEIRAN. Me parto y me tronxo (e de sinalar que coñezo personalmente os implicados, e confirmo que vergoña non teñen ningunha)

“La militante del PSOE protagonista del nuevo escándalo del voto exterior corrobora la denuncia del PP y dice que lo hace por ética”

Es argentina, lleva seis años en Vimianzo, milita en el PSOE y ha servido en bandeja al PP el contraataque a las acusaciones socialistas por el cheque entregado al presidente del Centro Gallego de México. María Isabel Blanco niega la versión de la Xunta y relata que viajó a Buenos Aires con fondos públicos para hacer campaña para el PSOE en las municipales.

-Menudo follón ha montado. ¿Es usted consciente?

-No lo era. Lo soy ahora.

-¿Viajó usted del 3 de abril al 22 de mayo del 2007 a Buenos Aires, con un pasaje que pagó la Secretaría de Emigración?

-No lo sabía. Recibí un e-mail. Pero es así. Pagó Emigración.

-¿Y quién contactó con usted para facilitarle ese pasaje?

-No fue un contacto, fue un e-mail que me envió la diputada socialista Marisol Soneira.

-¿Qué funciones realizó en su estancia en Buenos Aires?

-De agente electoral. Iba puerta a puerta, primero a solicitar el voto y después a recogerlo.

-¿Con cuántas personas contactó realizando esa labor?

-Tenía dos colaboradores, pero yo personalmente habré contactado con 100 o 150 personas.

-¿Tenía usted algún contrato laboral en ese período?

-Sí. Con la Unión de Viticultores do Castro, por intermediación de Unións Agrarias.

-¿Y su labor electoral era a favor del candidato de Muxía?

-Sí, el señor Félix Porto.

-Que fue quien le facilitó el contrato de trabajo.

-Sí, del 9 de diciembre del 2006 al 9 de diciembre del 2007.

-Por tanto, su situación no era de emergencia para que Emigración le pagara el billete.

-Así es. Cobré la Risga en el 2002, pero tres o cuatro meses, porque mi marido empezó a trabajar y me quitaron esa paga.

-¿Es afiliada socialista?

-Sí, pero me daré de baja en cuanto me entere del proceso.

-¿Y tiene usted pensado afiliarse a otro partido político?

-No. Mis ideas siguen siendo de izquierdas.

-¿Y siendo socialista, qué motivaciones tiene para denunciar todo esto a través del PP?

-Me enteré de que la Xunta pagó mi billete y no me pareció bien. Mis razones fueron de conciencia, de sacarme esto de encima y decir la verdad. No hay venganza, como se dice.

-La ética está bien, pero al final su labor era recabar voto.

-En actitudes de políticos de la Costa da Morte, parece que anteponen sus cosas personales a lo que el pueblo necesita.

-Su denuncia acrecienta las dudas sobre el voto exterior.

-Sí.

-¿Cree que está garantizada la limpieza del voto exterior?

-No sé si diría la limpieza, pero no está garantizado. Preferiría que vote un residente en España y no un emigrante que lleva 50 años fuera.

Bush un Heroe para Africa

George W. Bush un Heroe para Africa, Asi titulaba onte o xornal The gardion o Artigo que aqui se expon:

“En Visita oficial en cinco paises de africa, O presindete Americano sera ben acollido polos medicos e asociacions que loitan contra o sida. Gracias a el millons de enfermos de SIDA beneficiaranse dun tratamento e de aceso a educacion.

Eles non constituen o posible eletorado natural do Sr Bush pero as prostitutas de Ruanda agotan os eloxios cos que piropear o Sr B. O mesmo que os pobres de Africa do sur, abandonados por un governo presuntamente idealista, e os medicos de todalas partes de africa, que consideran o presidente coma un criminal ambulante contra a humanidade.

A parte da visita oficial  da visita os cinco paises Bush sera ben acollido por unha iniciativa que aqui pasa desapercibida que e :

O Plan de Urxencia do presidente pola loita contra o sida (PERFAR) dotado dun presuposto de 15 mil millons de dolares en cinco anos, que e percibido como unha revolucion no ambiente sanitario africano e isto e considerado como o programa de axuda mais importante despois do fin do colonialismo (…)”

O Artigo continua, quero reflexar o artigo no Blog, porque, non so o sesgo informativo no que se supon que nos encontramos polo neoliberalismo se pode tomar como un axioma.

Si evaluamos as politicas e noticias por cuantia economica (como segundo a miña opinion deberia ser nun mundo capitalista) e sin entrar a analizar o transfondo ou estratexia do feito, preguntome cantos minutos de informativo teriamos que encher con esta noticia e cantos minutos cos contenedores queimados en Donosti

jueves, 7 de febrero de 2008

Unha subvención por chamarse Xosé, Xiana ou Lois?

A Mesa pola Normalización Lingüística recibe numerosas consultas acerca de se existen subvención por ter un nome galego.

Chamarse Antón, ou Xiana, ou Lois ten beneficios económicos? Cánto me van dar se lle poño ao meu fillo Brais?. Parecen unha broma pero son preguntas reais cas que se atopa a diario A Mesa pola Normalización Lingüística[…]

Sigue leendo en anosaterra.org:http://www.anosaterra.org/nova/unha-subvencion-por-chamarse-xose-xiana-ou-lois.html

O que habia que faser é multar á xente que lle pon ó fillo Christian ou Kevin.  E díjoo en serio.

martes, 5 de febrero de 2008

Chaves non solo ten petroleo

“Rusia dispuesta a instruir a militares brasileños y suministrar material bélico a Brasil”

España por estar aliada cos EEUU perdeu a oportunidade de ampliar o mercado das armas a latinoamerica, cousa que soupo aproveitar Rusia

Que traten agora de xustificar o paro en Ferrol coa guerra de Irak ou algo parecido.

Ralladuras de patan despois de ler o periodico Ria Novosti aqui vos deixo a noticia

 

http://sp.rian.ru/onlinenews/20080205/98432592.html

domingo, 3 de febrero de 2008

Enric Sopena y César Vidal


Fotos Do dia