jueves, 27 de septiembre de 2007

Africa esta cambiando

O continente negro esta cambiando, e coma sempre non e unha revolución interna do continente veciño senon un cambio na perspectiva que o resto do mundo ten sobre ela.

Africa agora pasa a ser a gran presa das potencias tanto emerxentes como antiguas potencias colonizadoras:

EEUU, Francia, China, India, Belxica, Brasil… aqui temos varios exemplos:

-Expulsion da poboación negra en Darfur (Sudan) para a futura repoboación con xente branca (arabes), todo isto apoiado por China e EEUU, e isto non corresponde mais que o interese que teñen polas reservas de petroleo e Bauxita.

-Agora mesmo temos os dous megapresidentes do mundo nunga guerra para o control da explotacion do uranio Nixeriano, isto seria moi facil de analizar vendo a tecnoloxia militar de exercitos e opositores.

-Outras curiosidades da nosa nova Africa e o crecente papel de Brasil, que coa sua pocima maxica de arranxa-lo mundo ven de firmar acordos con Benin para implanta-lo Biocarburante para todo Africa, coa boa intencion de que non volva a quedar obsoleta tecnoloxicamente, despois de venderlle a moto o goberno Brasileiro fai as correspondente prospecions petroleiras para garantizar que nos anos de malas colleitas os seus carros non pasen fame, vexase que brasil ten inversion petroleiras en Angola, guinea-Bissau e Benin.

-Outras Pseudo potencias como e a india e india tamen estan instaladas na costa oeste africana en negocio coma o textil ou o mercado de madeiras tropicais

- Ghana Togo e asi poderiamos seguir ata completa-lo mapa.

 

SO unha reflexion, Si podemos usar eufemismos para roubar tales como inversion, colaboracion, excolonia coas que temos deudas historicas, paises irmans, agora ben, Resultame moito mais dificil encontrar os eufemismos axeitados para tratar as mortes provocadas, e moito menos encontrar discursos para tratar de maquillar xenocidios, ou instigacions a golpes de Estado.

miércoles, 26 de septiembre de 2007

No coments

Tormenta inmobiliaria, el fin del principio

ImageShackLa verdad es que da una tremenda seguridad, ver que los ciclos se repiten, cambiando de actores, cambiando de escenarios; pero se repiten. Y es curioso, pero aquél que sepa identificarlos con antelación tiene mucho, pero que mucho ganado. Simplemente me gustaría compartir este post referente a la avalancha de noticias del sector inmobiliario.

Creo que a estas alturas nadie se extraña si le dicen que el sector está mal, y eso significa que las promotoras inmobiliarias que realizan promociones residenciales no venden casi nada; una forma elegante de decirlo es que los ritmos de venta han bajado y otra un poco más pragmática que hace casi medio año que no tienen ingresos.

No vamos a descubrir que el real estate es un sector que ofrece rentabilidades de proyecto relativamente bajas, alrededor del 12-15% de margen (aunque mucha gente piense lo contrario y con riesgos importantes comerciales, de proyecto, de construcción y financieros), como podréis imaginaros esto no son chips de alta tecnología, ni naves espaciales, es algo que se lleva haciendo muchos, muchísimos años: casas. Debido a esto, es necesario apalancar al máximo las promociones para obtener rentabilidades atractivas para el capital, llegando hasta al 80% de la inversión total, siendo el elemento base para poder conseguir una alta rentabilidad final del promotor, y habiendo ayudado junto con “la gestión del suelo” a muchos de los “pelotazos” de los que hemos oído hablar.

La actual coyuntura de subidas de tipos y de incremento de la percepción de riesgo está provocando restricciones en el crédito que afecta a los promotores por dos frentes muy distintos:

  • Restricciones en el crédito a los compradores, siendo más exigentes con las garantías hipotecarias o avales, sobre todo ahora que no está tan claro que los pisos vayan a seguir subiendo in eternum.
  • Restricciones en el crédito para la compra de suelo, o lo que es lo mismo, tasaciones a la baja del mismo, evitando el desarrollo de un pipeline de proyectos futuros.

derrumbe inmobiliarioComo resultado tenemos a las promotoras inmobiliarias atrapadas en la tenaza. ¿Cuánto tiempo más podrán resistir aparentando que no pasa nada? La contestación es relativamente fácil, mientras sus acreedores no les exijan más garantías o mientras tengan solvencia para satisfacer el voraz apetito de los bancos ansiosos de liquidez.

Mientras tanto, el panorama será desolador, primero caerán las más agresivas en sus políticas, aquellas con directivos jóvenes e irreverentes, con nuevos enfoques, léase Astroc o Llanera, aquellos quienes se creen por encima de los demás y quienes creen que a ellos no les afectan las leyes que rigen el mercado. Luego aquellas que han acometido operaciones de compra irracionales, léase Hábitat.

La deuda va a ser un duro lastre para las promotoras inmobiliarias, tanto es así que algunas zozobrarán por el camino. Se admiten apuestas. Por supuesto que los precios se corregiran, pero ahora todavía no tiene sentido bajar los precios, con este panorama habría que bajarlos un 50% para que alguien entre a comprar un piso.

Para acabar una frase ilustre de Sir Winston L. Churchill que le cae como anillo al dedo a la coyuntura que vivimos, a pesar de algunos: “This is not the end. It is not even the beginning of the end. But it is, perhaps, the end of the beginning.

Fotos Do dia